Сурах уу байх уу

Юунд ч юм нэг л гонсгор байна. Юунд ч гэж дээ, өчигдөр нилээн урам хугарав. Шантарч байгаа бололтой. Ер нь миний юм сурах нас мөн ч юмуу биш ч юмуу, сурч чадах ч юмуу үгүй ч юмуу. Бүхнийг хаяад ажил олж хийдэг ч юмуу... Мөнгө санхүүгээ бодохоор ажил хийхээс өөр аргагүй. Тэгэхээр зорьсноосоо буцна, мөрөөдөл минь хаягдана. Аягүй бол хэсэг хугацааны дараа мөрөөдөж хүсч явсан юмаа орхисондоо сэтгэлээр унаад, стрестээд ч байх юм болов уу.

Байдал өөр тийшээ эргэв

Жаахан хэцүү юм болсоон. Би утсаа авахгүй гүрийгээд л байлаа. Хагас сайнд ч, бүтэн сайнд ч. Хоёр дахь өдөр боллоо. Бас л гүрийлээ. Тэгсэн нэг л совин гялс татаад, охин ч аавтайгаа яримаар байна гэхээр нь яриулдаг юмуу гээд яагаад ч юм залгаад өглөө. Охин ярьж дуусмагцаа "эмээ өвдөөд аав эмнэлэг дээр байна гэнээ, үүдэнд нь хүлээгээд сууж байгаа гэнээ" гэлээ. Тэгээд яах учраа олохгүй хэсэг болов. Өглөө эрт болохоор эмнэлэгээр явж байгаа юм боловуу эсвэл түргэн аваад ирсэн юм болов уу гээд янз бүрийн юм бодлоо.

Далд ухамсар

Ам нээвэл уушиг нээнэ гэгчээр өмнөх бичлэгт далд ухамсарын тухай санаа орж ирснийх нэг мөсөн биччихнээ.
Далд ухамсар хүн бүрт бий. Тархи юуг ч хамаагүй бичиж үлдээж авч байдаг. Эргүүлээд хэзээ нэг цагт гарч ирдэг. Үүнийг бид муу биш сайн юманд ашиглаж болдог. Бид багадаа шилдэг сайн хүүхэд байлаа гэж бодъё. Аав ээж минь ч юмуу багш ч юмуу, хэн нэг хүн чи ёстой мундаг, чи мундаг амьдрах ёстой гэж байнга, үгүйдээ ядаж нэг удаа сэтгэлд хоногштол хэлжээ.

Амар амгалан

Ёохх амьдрал миь бэрхшээл минь... Энд хүчирхийлүүлж буй хүүхэд эмэгтэйчүүд, тэнд нулимстайгаа хутгалдаж байгаа бүсгүйчүүд, энэ хорвоогоор дүүрэн нулимсаа нууж дотроо цөхөрч яваа ээжүүдийн хажууд миний зовлон гэж элгийн юм байна л даа. Гэхдээ зовлон тухайн хүндээ л том юм даа. Бэрхшээл гээд байгаа минь гомдол юм даа одоо... Ном уншихаар гомдохоо боль март өөрийгөө бод, өөртөө хайртай бай гээд л наян зөвлөгөө байх юм.

Толгой эргэмээр 49 хүүхэд

Эртээд эцэрлэгийн багшид юм өгөх гээд зогсож байлаа. Тэр өдрийн жижүүр багш тоо авах гээд орж ирэв. Хүүхдүүдээ тоолсон чинь, пээ 49 хүүхэд иржээ. Жижүүр багш, танайх чинь харин өнөөдөр бүрэн бүрэлдхүүнээрээ ирээ юу даа гэж байна. Ангийн багш нь, тийм байхаа, даанч түрүүн юм бичүүлэхгүй шаагиж шуугиад арай дэндүү байсан юмаа гэжийн.

Миний дуунууд

Өчигдөр машинаа зад угаалаа. Мемори картаа оруулж ирж байгаад зунжин сонссон дуунуудаа "эргэж ч харалгүй"-ээр шууд форматлав. Тэгээд миний хувьд бүх цаг үеийнхээ шилдэг дуунуудыг нэтээс хайгаад татав. www.mp3rehab.com гэдэг сайтаас сайхан сайхан дуунууд татаж авав. Цагтаа сонсдог байсан r'n b дуунуудаа татаад өнөөдөр сонсоод үнэн кайф аваад суужийнөө. Би ер нь нэг хамтлаг дуучдаас 1 юмуу 2 л дуунд дуртай. Монгол гадаадгүй адил. Өнөөдөр бас хэдэн монгол хуучны дуу олов.

Хөгширсөн хойноо ийм л болохгүй юм шүү

Сүүлийн үед би хүүхдээсээ л дор орж болохгүй юм байна шүү гэж их бодож байгаа. Эд нар томордог, маниус нь яагаад хоцрогдох ёстой гэж...Юу ч болсон, хэдэн настай ч болсон бай, яаж ч хөгширсөн бай цаанаа под хийсэн ухаантай, арвин туршлагатай болох нь мэдээж. Харин тэрийгээ жинтэйхэн хэлж, түүнийг нь хүүхдүүд нь хүлээж авдаг л байх хэрэгтэй.
Юу юугүй 30 ч хүрээгүй байж, 55-тай ээжийгээ та юугаа мэддэгийн, би мэдэж байна, та ямар зээл төлж байгаа биш, сард хэдийг төлөхийг нь мэдэж яах гээв, танд ямар хамаатай юм, (ганц хоёр үг хэлэхээр нь) ядаргаатай юм чимээгүй болчихооч, үглээд байхын...

Сэтгэл санаа сэгсийсэн үс шиг л байна

Би ганц л юманд аймар цөхөрч, өөртөө итгэх итгэлээ навс унагаж, хязгааргүй гомдож, уур хүрч, шар хөдөлж, бухимдаж, ер нь хамаг юм хөдөлж тэсэрдэг юм. Тэр маань өчигдөрөөс эхлээд өнөөдөр үргэлжилж байна. Хүмүүс их хуурамч юмаа, заримд нь гомдох шиг... Хадам ээждээ аймар гомдлоо, хүү нь тэднийд юм хийж өгнө гэж очоод хийхгүй орой нь найзууд нь дуудаад аваад явчихсан хоноогүй байхад хоносон хоносон өглөө эрт гарсан гэж надад худлаа хэллээ. Ээж хүн ийм буруу юман дээр хуйвалдахгүй, шударга л баймаар санагдлаа. Би юманд их шударга ханддаг хүн л дээ, хүний өөрийн гэж ялгахгүй, шударга байр суурин дээр л зогсоно.

Өөрийгөө муулнаа

Эзэгтэй хүний талаасаа би маш муу эзэгтэй юм. Хичнээн гоё хоол салад хийгээд эд нар иддэггүй болохоор хийдэг ч үгүй. (Гэхдээ томроод иддэг болохоор нь урамтай нь аргагүй хийж магад). Юм оёж ёстой чаддаггүй. Чадахын төлөө ч тэмцдэггүй, товч унах, оймс цоорчихвол өө ядаргаа л гэж боддог. Тэгж тэгж нэг юм тогтоож торгоож өгдөг. Оёод ч найдваргүй болчихсон оймыг шууд хаянаа л гэдэг... Харин хэдэн дэрний уут оёсоон оёсон бас...

Амьдралын хоёр тал

Автобусанд суугаад явж байлаа л даа. Хоёр талтай юм ажиглагдаж, юм бодууллаа.
Нэг. Очиж явахад хүн багатай байсан. Яг түгжрээнд ороод удаахан явахад кондуктор бүсгүй нилээн удаан охинтойгоо ярилаа. Эхлээд багштай нь ярив.
- Яасан дасах шинж байна уу, уйлаад байна аа. ...Харин би түрүү жил 1.. -р цэцэрлэгт ажилладаг байсын, тэгээд надтай хамт яваад, орой хамт ирдэг байсан тэрэн шигээ бодоод байгаа байхгүй юу... За ярия. (Охинтойгоо ярив)